Beetje ziek, maar verder alles goed

Hallo allemaal!

Het heeft wat langer geduurd om dit reisverslag te plaatsen omdat ik de afgelopen dagen een beetje ziek was (en nog steeds ben). Ik continue last van keelpijn en vooral bij het slikken. Twee weken geleden had ik ook ineens 2 dagen hoge koorts, afgelopen 2 weken dus een beetje gekwakkeld. Voor de rest gaat alles goed en ik ben vannochtend naar een arts gegaan die diclofenac heeft voorgeschreven, dus ik hoop dat het nu snel beter gaat :)

Het ‘uitje’ naar het ziekenhuis was ook weer een nieuwe ervaring. Er zijn hier openbare (van de regering) en particuliere ziekenhuizen. In openbare ziekenhuizen hoeft niemand te betalen voor de zorg die geleverd wordt. De particuliere ziekenhuizen zijn veel beter en alles gaat sneller (door de concurrentie). Ik was vannochtend met Panche naar een openbaar ziekenhuis gegaan, omdat zij niet wist dat ik een verzekering heb die medische zorg hier vergoedt. Eerst kwamen we binnen bij de balie en werden we geholpen door een vrouw die dacht dat september maand 10 was en die (na mijn geboortedatum gegeven te hebben) niet kon uitrekenen hoe oud ik was. Toen moesten we wachten in de wachtruimte (met kapotte stoelen). Toen werden we naar binnen geroepen bij een verpleegster die een paar vragen stelde en ineens kwam er een andere verpleegster binnen lopen (tijdens het consult) om iets grappigs te vertellen wat er met haar gebeurd was.. Daarna konden we naar de volgende wachtruimte en werden we door de arts geroepen. Zij zei dat ik een flink ontstoken keel heb door een virus en heeft me dus diclofenac voorgeschreven.
Kortom dus best anders dan in Nederland. De openbare ziekenhuizen bieden over het algemeen niet echt goede zorg, maar dus wel goed dat het bestaat voor de mensen die geen zorgverzekering kunnen betalen.

Ik ben inmiddels ook weer naar de kapper geweest met Girlan. Het kost hier maar 10 real (ongeveer 4 euro) omdat we ’s avonds bij de kapper thuis langs gingen. Goedkoop en hij knipt ook heel goed :)

Vorig week zaterdag ben ik uit eten geweest met Panche en Andressa Vieira (een vriendin) in het restaurant “Brazão”. Een flink bord met patat en varkens-, kippen- en koeienvlees besteld. Hier gaan de mensen vaak zo uit eten. Dan bestellen ze een groot bord met saté vlees (maar dan zonder de satéstokjes, haha). Heel lekker en ook goedkoop als je zo met meerdere mensen eet.
Vorige week zondag zijn we met Lorena Costalonga en haar vriend uit eten geweest in een Japans restaurant. Hele lekkere visloempia’s en sushi gegeten. Heel veel mensen hier associëren Japans en Chinees eten met rauwe vis. Ze eten daarom nooit Japans of Chinees eten, omdat hier over het algemeen alles gekookt, gebakken of gefrituurd wordt. Wel jammer, ze missen een hoop!

Het heeft hier de afgelopen 2 weken wat meer geregend en het is een beetje aan het afkoelen (ongeveer 25 graden). Iedereen heeft het gelijk koud en trekt truien en lange broeken aan. Wel grappig om te zien hoe mensen zitten te bibberen van de kou met 25 graden, haha.

Ik ben hier een aantal keer naar de kerk geweest, vooral evangelische kerken omdat de vrienden waarmee ik ging evangelisch zijn. Afgelopen week ben ik ook naar een katholieke kerk geweest. Daar hebben ze een mis, net zoals in Nederland. Heel anders dan de evangelische kerken hier.

Niemand weet hier natuurlijk wat Koninginnedag is, maar ik kon het niet laten om op Koninginnedag mijn oranje shirt aan te trekken. Ik heb hier wel uitgelegd wat Koninginnedag inhoudt en heb foto’s en video’s laten zien. Ze vinden het wel leuk en interessant. Ook vinden ze het bizar dat er zoveel mensen naar Amsterdam gaan.

Inmiddels ben ik goed gewend geraakt aan het Portugees. Zo gewend dat ik zelfs fouten begin te maken in het Nederlands en dat ik moet nadenken over de zinsopbouw! Had niet gedacht dat het zo erg zou worden, haha.

Op stage gaat alles goed. Ik ben inmiddels weer naar de “roça” gegaan en heb weer nieuwe patiënten ontmoet. Wel mooi hoor, zo wonen op de roça in de prachtige Braziliaanse natuur!
Er is nu ook een patiënt met een verstandelijke beperking die mij Holando noemt. Holanda (Nederland) is vrouwelijk, dus hij heeft er in plaats van de “a” een “o” achter geplakt om het mannelijk te maken. Elke keer als hij binnenkomt en mij ziet, roept hij enthousiast “Holandooooo!”. Iedereen moet dan natuurlijk lachen, haha.

We hebben afgelopen week ook ingrediënten gekocht om kroketten te maken, dus binnenkort zal ik hier kroketten maken. Ben benieuwd wat ze ervan zullen vinden! In mijn volgende reisverslag zal ik het vertellen!

Abraços e beijos!